Curieuswandeling langs de historische oorloglittekens

Op 1 november roert de zomer zich nog eens. We krijgen uitzonderlijk mooi weer. Een heuse Indian Summer dag met temperaturen die tegen de 20° Celsius aanleunen. Vanuit Zillebeke – een Ieperse deelgemeente – stap ik nog eens mee op een georganiseerde wandeltocht. Op het programma staat een bosrijke wandeling ten zuiden van Ieper. De Curieusstappers laten ons wandelen door een glooiend, ronduit prachtig landschap, waarbij de herinnering aan de Eerste Wereldoorlog nooit veraf is. We kijken er alvast naar uit.

In het zog van het marktplein en zijn Sint-Catharinakerk worden we algauw de behuizing uitgeleid. Rondom ons ontrold een schitterend panorama over het glooiend Ieperse hinterland en zijn historische torens. In rechte lijn stevenen we af naar Hill 62. De heuvel speelde een beklijvende rol in de Eerste Wereldoorlog en is samen met het Sanctuary Wood Museum één der niet te missen topics in het landschap van Ypres Salient. Via de Vijfwegen wenken we naderhand af naar de groenrijke Gasthuisbossen. Tussen de kleurrijke herfstschakeringen bemerken we nog talrijke bunkerrestanten van een nutteloze oorlog. Zeker ter hoogte van Mount Sorrel zijn de wonden van een hevige strijd zichtbaar.

We genieten intens van deze heerlijke bosdoorsteek overheerst door prachtig geelrode en bruine kleurschakeringen. Ter hoogte van de Zwarte Leen ritselen we het bos uit. Draaipoortjes loodsen ons feilloos langs een weidedoorsteek , waarna we andermaal geconfronteerd worden met de gruwelen van de eerste wereldoorlog. Hill 60, een heuvel ontstaan door de uitgravingen van de spoorlijn Ieper-Komen, is voor menig Brits toerist een tastbare oorlogsherinnering. Voor hun is deze locatie heilig. De markeringen die de frontlijn aanduiden liggen amper op luttele meters van elkaar. We worden er zowaar stil van.

De imposante Caterpillar krater gelegen in het park- en natuurgebied van de Vierlingen luidt de prelude in van een doortrek door het provinciaal domein de Palingbeek. Gelegen op het Kraterfront vormt de site een restant van de vreselijke Mijnenslag of tweede slag om Mesen op 7 juni 1917. De Palingbeek is het grootste provinciaal domein van West-Vlaanderen en grotendeels opengesteld voor het publiek. Een snoer van geïmproviseerde wandelpaden brengt ons onder andere ter hoogte van de CWRM (Coming World Remember Me) weide. Eind 2018 zullen hier 600.000 kleibeeldjes – symbolisch staat één beeldje voor iedere gesneuvelde soldaat op Belgische bodem – in een land-art installatie de herdenking van de 100 jarige Groote Oorlog afsluiten. We vervolgen de wandeling langs het unieke oorlogslandschap van “ The Bluff “. Langs een vlonderpad liggen vele poelen in een door oorlog getekend landschap. Zowel Duitse Mineures als geallieerde Tunnelers groeven er in een race tegen de tijd en de dood, diepe schachten om de loopgraven van de tegenstander te ondermijnen.

Het pad leidt ons hierna comfortabel langsheen de sterrenwacht Astrolab Iris en de rustpost in het bezoekerscentrum De Palingbeek. Na de rust stappen we verder in het Molenbos, alwaar een resem schitterende dreven andermaal gehuld in een heerlijk herfstdecor de bovenhand nemen. Het valt op dat menig gelegenheidswandelaar, mountainbiker en jogger deze heerlijke groene long aan de rand van Ieper weet te vinden. Ook hier wordt het landschap grotendeels beheerst door de Groote Oorlog.  Verspreid over het Molenbos liggen de begraafplaatsen 1ste D.C.L.I Cemetery – The Bluff , het Hedge Row Trench Cemetery en het Woods Cemetery als historische littekens.

Een rits van staptegels tussen de deinende velden en akkers loods ons ten slotte nabij het “ Large Wood Railway Cutting Cemetery “ opnieuw het grondgebied van Zillebeke binnen. De plaatselijke lus rond Zillebeke Vijver laten we ditmaal aan ons voorbijgaan. Maar de betovering die uitgaat van het waterbekken die Ieper thans nog steeds van drinkwater voorziet blijft bekoren.  Net als deze Curieuzewandeling trouwens , die ons vandaag in alle opzichten wist te boeien met een schitterende natuurwandeling doorspekt van de oorlogsherinneringen.

@ Tekst & foto’s Stefaan Bailleur

Volg me verder op Instagram , Twitter en Facebook voor je dagelijkse portie wandelverhaal.