In tegenstelling tot zijn buurgemeenten Watou, Abele of Krombeke is het piepkleine Proven minder bekend. Toch moet de Poperingse deelgemeente niet onderdoen. Laatst werden we enorm verrast door Provenade. Een gloednieuwe wandelroute van 9 of 12 km door het glooiende Hoppeland en de bosrijke omgeving van het Canada- en Bardelenbos.
Het Poperingse Hoppeland
Wie Poperinge zegt, zegt in één adem ook hop. En dit is duidelijk te merken als we de Provenade wandelroute aanvatten. Amper de dorpskern verlaten en daar wenken reeds de eerste hoge gitzwarte hopstaken. Vandaag staan ze er nog desolaat bij. Wie wat later op het jaar komt krijgt een typisch beeld te zien van de hop, de plant die zich 6 tot 12 meters omhoog slingert langs een constructie van palen en draden. Alleen de vrouwelijke, onbevruchte hopbelletjes worden begin september geplukt voor het maken van goddelijk gerstenat.
Geen wonder dus dat Poperinge nog een aanzienlijk aantal brouwerijen rijk is. De Poperingse hoppeteelt is trouwens in opmars, zo’n 20-tal hoppeboeren zijn er actief. In deze periode van het jaar vat het hopscheutenseizoen aan, een zeer exclusieve lekkernij. Het plukken van de verse hopstekjes, ook wel het witte goud genaamd, is heel intens precisiewerk. Geblancheerde hopscheuten met een perfect gepocheerd hoeve-eitje: een match made in heaven.
De voorbode van een bosrijke regio
De verrassende onverharde aanvangsstrook van de Provenade trekt zich duidelijk door met een eerste bosdoorsteek. Het is de voorbode van het Canada- en Bardelenbos, die later op de Provenade nog ruim aan bod komt. Ons wandeltraject loopt wat gelijk met het traject van de populaire GR5A. De bosdoorsteek wordt er afgewisseld met open vlakten. Met volle teugen genieten we van de groene romantiek her en der ingekleurd met een hommelhof, vrome kapelletjes en het Hoppeland op de achtergrond.
De Chinese Poort
In de Canadaweg trekt een monumentale poort onze aandacht. Het is de Chinese Poort die samen met een oude oorlogsbarak ooit onderdeel vormde van een burgerlijk hospitaal uit de Eerste Wereldoorlog in Houtem. Na de oorlog evolueerde het hospitaal tot sanatorium. Wegens dreigend verval werd het geheel rond 1930 overgebracht naar domein de Lovie, een begeleidingscentrum voor mensen met een verstandelijke handicap. De Provenade zelf doet het domein niet aan. Maar je kan van het oorspronkelijke Provenade traject afwijken en een stukje van het wandelnetwerk Hoppeland volgen. De knooppunten 32-33-34-31-32 voeren je keurig door het fraaie domeinpark. Centraal in het domein staat het een classicistisch kasteel uit 1856. Het werd gebouwd door Marie-Joséphine-Béatrice Van Reyninge en haar zoon Jules van Merris. Het gebouw fungeerde vroeger als sanatorium voor langdurig zieken en sinds 1960 voelen mensen met een mentale handicap er zich thuis.
Sint-Sixtus
Iets verder wandelen we door het Canada- & Bardelenbos. Samen met enkele kleinere versnipperde bossen maken ze deel uit van de Sint-Sixtusbossen. De bossen behoren toe tot de welbekende Sint-Sixtusabdij, waar monniken hun overheerlijk trappistenbier brouwen. Vooral zomereik en tamme kastanje maken het bomenbestand uit van het Canadabos. Een geliefd terrein voor reeën, hier vind je immers de grootste populatie van de Westhoek. Vooral in de ochtend- en avondschemer kan je de lieve reeën spotten. De Sixtusbossen bevatten trouwens nog heel wat bijzonderheden. Je kan er dikste eik uit de streek ontdekken, genieten van de bijzondere roep van de wielewaal of van het waterspel van de vinpootsalamander. Ook kinderen kunnen zich hier volledig uitleven op het Multimovepad.
De geheime V1-basis
Iets verder onder de kruinen van het Canadabos komen we voorbij de restanten van een geheime V1-lanceerbasis. In allerijl werden ze door het Duitse leger opgetrokken om London te treffen. De Provense lanceerbasis maakt deel uit van achttien andere V1-basissen in West-Vlaanderen. Russische dwangarbeiders mochten het vuile werk doen. Uiteindelijk werd er nooit één bom vanuit Proven gelanceerd, hoewel ze op 1 september 1944 klaar lagen. De felle opmars van de geallieerden na D-day gooide roet in het eten en de Duitse vijand nam de benen.
Rode bosmieren
Een andere opmerkelijke verschijning in het bos zijn de nestkoepels van de beschermde rode bosmier. Van zodra het zonlicht tevoorschijn komt zijn de insecten bijzonder actief. Wil je je wandelpret niet bederven, is het aangeraden de nestkoepel ongemoeid te laten. Zo’n hoge hoop kan wel 700.000 rode bosmieren bevatten en je wel beslist geen mierenbeet. De rode mier is immers vrij agressief en kan voor pijnlijke symptomen zorgen. Voor het overige jagen de rode bosmieren vooral op plantenetende insecten zoals rupsen en ze ruimen ook dode dieren op. Op haar beurt is de rode bosmier een voedselbron voor andere dieren zoals de groene specht. Rode bosmieren vormen dus een belangrijke schakel in het bosecosysteem.
Zicht op Krombeke
De vrome rust van het Canada- en Bardelenbos ruilen we hierna opnieuw voor de landelijkheid van het Hoppeland. In de verte ontwaren we het piepkleine Krombeke. Zo ver reikt de Provenade echter niet. Maar het dorp leeft er in de ban van Ridder Witsoone. Een oud volksverhaal waarbij ridder Witsoone op een zomerse dag verdwaalde in de donkere Sint-Sixtusbossen wordt er levendig gehouden. Pas na 72 uren rondzwerven en de uitputting nabij, hoorde hij plots de Angelusklokken luidden. Ridder Witsoone ging op het geluid af en kwam uiteindelijk in Krombeke terecht. Uit dankbaarheid schonk hij de arme bevolking van het dorp 72 ellen grond en gaf hij de opdracht elke avond de klokken van de Sint-Blasiuskerk 72 keren te slaan.
’t Hoppecruyt
De heilige Blasius wijst ons hierna de richting uit van Proven. Via enkele aftandse kerkwegels bereiken we alweer het Provenplein, gedomineerd door de driebeukige neogotische Sint-Victorkerk met omhaagd kerkhof en de oude pastorie. Wat verscholen in de verste hoek van het kerkplein trekt ’t Hoppecruyt onze aandacht. De hopboerderij van de familie Desmyter teelt er vooral oude hoprassen die zijn afgestemd op de plaatselijke brouwerijen. Je kan de hopboerderij ook bezoeken. Kleine groepen kunnen mits voorafgaande afspraak op stap met de hopboerin. Wat volgt is een actieve gidsbeurt op het hopveld, rond de plukmachine en de droogast. De gidsbeurt eindig je met een Hommeldruppel of een biertje. Geregeld trakteert de zingende hopboerin je op oude plukkersliedjes. Daarnaast kan je er ook overnachten. Meteen de perfecte afsluiter voor een weekend Provenade en ontdekking van het Poperingse Hoppeland.
Praktisch
- Afstand: 9 of 12 km
- Gratis parking & start: Parkeren kan gratis op het Provenplein. Het traject volg je aan de hand van bordjes met de omschrijving Provenade. De start is nogal moeilijk te vinden. Het eerste bordje vind je op de muur van het oude gemeentehuis.
- Niet geschikt voor rolstoelwagens. Op sommige plaatsen van de Sint-Sixtusbossen kan de Provenade vrij drassig zijn in het voor- en najaar. Laarzen of stevige wandelschoenen zijn daarom geen overbodige luxe.
- Leuke adresjes onderweg
- Herberg Canada, gelegen vlakbij het kasteeldomein De Lovie en de Canadabossen, biedt een aangenaam rustiek kader waar je geniet van dagverse grillades, talrijke streekbieren en hun opvallend aperitief ‘de papfles’. Canadaweg 44 – 8972 Proven – T 057 33 44 75 – info@herberg-canada.be
- ’t Hoppecruyt , sinds 1893 is deze hopboerderij gevestigd in het hartje van Proven. Provenplein 69 – 8792 Proven – T 057 30 05 98 – info@hoppecruyt.be – www.hoppecruyt.be
- Logeren
- B&B De Zevende Zon Barlebuizestraat 5 • 8672 Krombeke (Poperinge) • T 57/ 36 66 84 • www.dezevendezon.be
- De Canadahoek Canadaweg 30 • 8972 Proven (Poperinge ) • T 0473 27 36 17 • info@canadahoek.be • www.canadahoek.be Ook te boeken via www.natuurhuisje.be
Gezien de coronaproblematiek is het zeker aan te raden om je vooraf even te informeren over eventuele stopplek(ken) op de route, mocht je er naartoe willen.
Meer info over Provenade kan je bekomen Toerisme Poperinge – Grote Markt 1 – 8790 Poperinge – toerisme@poperinge.be – www.toerismepoperinge.be . In de toeristische dienst kan je eveneens gratis de Provenade wandelbrochure afhalen .
Tekst & foto’s Stefaan Bailleur. Foto V1-lanceerbasis Bertrand Nollet
Volg je ons reeds op Facebook, Instagram & Pinterest voor je dagelijkse portie wandelverhaal?
