De uitbouw van de Via Trajectensis of Martinusroute, de Europese Pelgrimsroute in de voetsporen van Sint-Martinus tussen Utrecht naar Tours is een feit. Ook het traject op Vlaams grondgebied is inmiddels bewegwijzerd en maakt hoofdzakelijk gebruik van de bestaande Grote Routewandelpaden.
Wie is Sint Martinus?
Een van de voornaamste vragen die zich stellen is, wie is nu die Sint-Martinus. Als Romeins soldaat liet hij zich in de 4de eeuw bekeren tot het Christendom. Waarna hij als Bisschop Sint-Martinus van Tours een belangrijke grondlegger van het katholieke christendom in Gallië werd. Bovendien was hij in de middeleeuwen een van de populairste heiligen, waardoor een ongekende pelgrimsstroom naar het Franse Tours op gang kwam. Ook in Vlaanderen leeft de Sint-Maartenstraditie, diverse parochies vereren Sint-Martinus (Sint-Maarten) als patroonheilige. Het universeel gedachtegoed van Martinus is ‘delen’.
Pelgrimsroute
Net als de populaire Sint-Jacobsroute naar Compostela wil de Sint-Martinusroute op termijn uitgroeien tot een pelgrimsroute. Of het nu gaat om een religieuze reis, een persoonlijke uitdaging of een algemene liefde voor het wandelen maakt niet uit. De pelgrimage verdient onze nodige erkenning. Naast Santiago de Compostela en Assisi zijn er in Europa nog talrijke andere pelgrimswegen – elk door een uniek, vaak adembenemend landschap. Zo ook deze Martinusroute.
Traject Martinusroute
Vanuit Utrecht komt de route de grens over ten zuiden van Bergen-op-Zoom. Vanaf hier volgt de Martinusroute de GR 12 tot aan de voetgangerstunnel in Antwerpen. Op de Antwerpse Linkeroever wordt het zuidelijke deel van de GR5A gevolgd tot in Burcht. Via een lokale route sluit je aan de Halve Maan opnieuw aan op de GR5A.
Europees Sint-Martinuslogo
Ter hoogte van de Polderdreef takt het traject af naar de Sint-Martinuskerk in Beveren. Hiermee is Beveren de eerste Vlaamse gemeente met het officiële Europese Sint-Martinuslogo. Verder wordt de Streek GR Waas- en Reynaertland gevolgd tot in Kruibeke. Vanaf hier vormt de Schelde metgezel tot Temse, waarna je de wandelknooppunten volgt via Rumst. Het gaat hierna verder terug via de GR12 tot in Zemst. Daar neemt de Martinusroute de GR128 als leidraad tot aan de grensovergang in Heuvelland. In Frankrijk doet de route o.a. de steden Amiens en Parijs aan om in Tours te eindigen.
Naar analogie met de Pelgrimsroute naar Sint-Jacob wijkt de Martinusroute hier en daar af van de GR-paden om kerken, kapellen, monumenten maar ook folklore items, gewijd of gelinkt aan Sint-Martinus aan elkaar te rijgen. Het volledige traject is zo’n 1100 km lang en is inmiddels summier bewegwijzerd met een Martinussticker. Waar de route samenvalt met GR-paden kan je de wit-rode / geel-rode tekens volgen.
Door de Raad van Europa erkend
De Martinusroute is door de Raad van Europa erkend als culturele route. De gemeente Beveren-Waas is aangesteld als trekker van het project voor Vlaanderen. De Martinusroute is nog in volle ontwikkeling en zal in de toekomst nog veel onder de aandacht gebracht worden.
Bron : www.groteroutepaden.be
Tekst Stefaan Bailleur – Foto’s Groteroutepaden & Stefaan Bailleur
Volg ons verder op Instagram, Facebook en Twitter voor je dagelijkse portie wandelverhaal.