
Drenthe, de oerprovincie van Nederland
Toe aan wat ontspanning , trekken we vol verwachtingen naar Drenthe, de oerprovincie van Nederland. Een regio van glooiend natuurschoon, miljoenen jaren gevormd door schuivend ijs. Hunebedden, gemaakt door onze voorouders en koloniaal werelderfgoed tekenen er het landschap. Sprookjesachtige bossen en eindeloze heidevergezichten, vol wilde dieren en schattige schapen nodigen uit voor een fikse wandeling.
Help kamperen!
Kamperen, zelf zijn we er niet mee opgegroeid. Ondanks we van outdoor en wandelen houden in the middle of nowhere, is tent sjouwen, tent keurig opzetten, luchtmatras opblazen en vuurtje stoken in de natuur helemaal niks voor ons. Gelukkig kan je tegenwoordig ook glamoureus kamperen. In de omgeving van Dwingeloo, midden het Nationaal Park Drenthe voelen we ons meteen thuis bij Landclub Ruinen. Het is een sfeervolle natuurcamping die heel veel comfort, rust en glamping accommodaties biedt. Geen krappe tent! Wel een heerlijk bed, een keuken- en livingblok en privé sanitair. Knus gesetteld in de fauteuil van onze glamping zorgt de gloed van de pelletskachel voor de nodige warmte. Alle gemakken van thuis, maar toch echt kamperen.
Dwingelderveld
Uitkijkend op de schoonheid van het Dwingelderveld , genieten we ’s morgens van een heerlijk ontbijt vol streekproducten uit Drenthe. Straks gaan we immers vol verwachtingen wandelen in het grootste natte heidegebied van West-Europa. Samen met de Drentsche AA en Drentse-Friese Wold maakt het Dwingelderveld deel uit van de nationale parken in Drenthe. Aan wandelmogelijkheden geen gebrek, alleen al in het Dwingelderveld zijn een kleine 60 kilometer wandelroutes uitgezet. Daarenboven kleurt het landschap hier in augustus-september helemaal paars van de dopheide, die beheerd wordt door twee Drentse schaapkuddes. Zo vind je hier naast heide ook meren en heel veel bossen.




Schaapskooi Ruinen
Aan de rand van het Dwingelderveld, niet ver van het bezoekerscentrum hebben we afspraak met Patsy, de herdershond die waakt over de schaapskooi Ruinen. Dagelijks, zowel in de zomer als de winter, gaat de border collie op stap met zo’n 400 dames van het eeuwenoude Drentse schapenras. Een heel spektakel, superleuk ook voor kinderen. In de lammetjestijd kan je de jonge dieren knuffelen. Voor wie het wenst kan je ook met de schaapsherder op stap. Het begrazen zorgt ervoor dat de heide minder gaat vergrassen. Daarnaast snoeien de schapen de heidestruikjes, waardoor deze krachtig en gezond blijven. Naast de schaapskooi bevindt zich ook een uitkijktoren, alwaar je uitkijkt over de vlakte van het Dwingelderveld.
Kraanvogels, adders en steenmannetjes
Voordat we gaan wandelen, brengen we een bezoek aan het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten. Er is een permanente tentoonstelling met informatie over het natuurgebied en het ontstaan van het waardevolle heidegebied. Al gauw komen we te weten dat het Dwingelderveld een rust – en foerageergebied is voor veel vogels, zoals de zeldzame kraanvogel. Maar ook adders, komen hier in grote getallen voor. In het voorjaar kun je ze vaak zonnend op een beschutte houtwal of zelfs op het wandelpad aantreffen. En als je heel veel geluk hebt, vind je zelfs een afgestroopte huid… Vlak voor het bezoekerscentrum vertrekken vier wandelroutes. Je kan er kiezen tussen een rode , een grijze , een witte en een zwerfwandelroute van 3 km. Het leuke aan de zwerfwandelroute is dat er op zich geen pad loopt , maar aan de hand van ‘steenmannetjes’ zelf je route creëert doorheen het Kloosterveld.




De rode route
We plukken er de rode wandelroute uit. Een mooie gevarieerde wandeling met loofbos, naaldbos, heide, vennen en plassen. Gezwind stappen we verder door het uitgestrekte Dwingelderveld tot de next stop: de Davidsplassen. Vanop de eerste rij van een vogelkijkhut kijken we uit op een kwetsbaar en niet toegankelijk natuurgebied. De plassen vormen het geliefd terrein van de kraanvogel. Sinds enkele jaren komen ze hier broeden, maar vooral hun trompetterende roep is onmiskenbaar. We hadden geen geluk, buiten enkele ibissen en ganzen bleef onze kennis als vogelaar vrij beperkt.
Een andere eyecatcher langs de wandelroute is de radiotelesoop Camras. Met zijn 25 meter diameter kan je hem haast niet missen. Het is de oudste nog draaibare telescoop ter wereld. Astronomen uit heel de wereld deden hier bijzondere ontdekkingen, zoals twee kleine sterrenstelsels die in 1994 de namen ‘Dwingeloo 1’ en ‘Dwingeloo 2’ met zich meekregen. Hierna wandelen we verder door het Anserdennenbos. Glooiende wandelpaden brengen ons niet alleen langs grote dennen maar ook voorbij venen en heide. Waarna we gezellig neerstrijken in het Theehuys Anserdennen voor een drankje.
Holtingerveld
Op een halfuurtje rijden van het Nationaal Park Dwingelderveld, plannen we nog een tweede wandeling in het Holtingerveld. Een natuurgebied dat bol staat van verhalen en sporen uit de geschiedenis. Vanaf Poort Holtingerveld, vind je niet alleen een ruime parking er zijn ook drie wandelroutes uitgezet die je onderling kan combineren. Je kan kiezen uit de Hunebedroute ( 2 km), de IJsroute ( 5 km) en de Oorlogroute ( 8,3 km). Wil je het allemaal iets langer dan kan je eveneens opteren voor een wandeling langs de knooppunten van het wandelnetwerk Drenthe. Zelf is onze tijd jammer genoeg te beperkt. We maken een combinatie van de kleine uitgezette wandelroutes.
Van Schaapskooi naar Hunnebed
Ook hier in het Holtingerveld tellen ze de Drentse schaapjes. De meeste van de wandelroutes komen trouwens voorbij aan de schaapskooi Holtingerveld. Maar ditmaal wordt onze interesse vooral getriggerd door de Havelterberg en de enorme stenen hunnebedden. Ook nu wandelen we hoofdzakelijk door een heidegebied. De Havelterheuvel is 19 meter hoog en samen met de Bisschopsberg en de Woldberg ongeveer 150.000 jaar geleden in de voorlaatste ijstijd, het Saalien door gletsjers opgestuwd. Het ijs duwde tonnen aan materiaal voor zich uit en vermorzelde dat tot een dikke laag keileem. Na het afsmelten van het ijs bleef deze ‘puinhoop’ achter.

